Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Η πολιτική οικονομία του Slavoj Zizek: Καταστρέφοντας τα τετράδια της Μαρξιστικής θεωρίας.

Αναδημοσιευση απο PRAXIS




Εισαγωγή. 

Ο Slavoj Zizek δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Έχει ένα πλούσιο συγγραφικό έργο (1), που καλύπτει την πολιτική θεωρία, την θεωρία του κινηματογράφου και την θεωρητική ψυχανάλυση με αναφορές-μεταξύ άλλων- στον Χέγκελ, τον Μαρξ και την ψυχαναλυτική θεωρία του Λακάν. Τοποθετείται, σχεδόν για το σύνολο των ζητημάτων αλλά και των αγώνων της εποχής μας: H κρίση, το Occupy Wall street, οι Αραβικές επαναστάσεις, η εξέγερση στην Αγγλία (2), η κριτική της αστικής δημοκρατίας (3), των αντιπαγκοσμιοποιητικών κινημάτων και κινημάτων «αντεξουσίας» (4) ,η ελληνική κρίση, η ενότητα της αριστεράς (5) είναι μερικά μόνο από αυτά. Θέσεις από τις οποίες ξεχωρίζει η μαχητική υπεράσπιση της Ευρωπαικής Ένωσης, η καταδίκη όσων υποστηρίζουν την αποδέσμευση από αυτήν και το κάλεσμα σε χώρες που βρίσκονται εκτός της να την ενισχύσουν (μαζί με την υπεράσπιση του αντιδραστικού αστικού κοσμοπολιτισμού, της άλλης πλευράς του εθνικισμού) (6).

Άντον Πάνεκουκ - Σοσιαλδημοκρατία και Κομμουνισμός


Ενα πραγματικα εξαιρετικο κειμενο του Πανεκεκ το οποιο φωτιζει - για αλλη μια φορα στις σημερινες συνθηκες- πτυχες, θεματα και προβληματισμους που θετονται εκ νεου στην ταχεια ανοδο της δρασης και κινητικοτητας των εργαζομενων μαζων που συντελειται στην εποχη μας, εναντια στην καπιταλιστικη καταπιεση κι εκμεταλευση .

Αξιζει να διαβαστει προσεκτικα και ολοκληρο

Υπογραμμισεις και εμφασεις δικες μου

Πηγη: coghnorti 

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Averdade: Η καπιταλιστική ανάπτυξη αυξάνει την υποταγή της Βραζιλίας στο ξένο κεφάλαιο


Αναδημοσιευση στα ελληνικα απο Αverdade

Μια ενημέρωση απο την Βραζιλία.


Εν μέσω της βαθιάς κρίσης που αντιμετωπίζει το  παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα από το Σεπτέμβριο του 2008, ορισμένες χώρες, ειδικά η Κίνα, η Ινδία, η Ρωσία και η Βραζιλία, οι αποκαλούμενες χώρες του BRIC έχουν επιτύχει υψηλούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης, κατα τα στάνταρ των καπιταλιστών . Στη Βραζιλία, η αύξηση αυτή, αν και με σκαμπανεβάσματα, οδήγησε τη χώρα να γίνει η έβδομη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο και να ξεπεράσει την Ιταλία που βυθίζεται βυθισμένη στην οικονομική και ηθική κρίση ¹.


Με την εκλογή του Λούλα (PT σ: Partido dos Trabalhadores/Eργατικο κόμμα) για την προεδρία της Βραζιλίας το 2002 και την απόφασή του να μην έλθει σε καμία ρήξη με το ιμπεριαλιστικό σύστημα ή να προβεί σε επανεθνικοποίηση των ιδιωτικοποιημένων κρατικών επιχειρήσεων και να εγγυηθεί τα προνόμια του μεγάλου κεφαλαίου και την ελεύθερη δράση των διεθνών μονοπωλίων στην οικονομία της Βραζιλίας, τα μεγάλα διεθνή μέσα ενημέρωσης άρχισαν να εξαίρουν την οικονομία της Βραζιλίας ως το νεότερο θαύμα του κόσμου.

Η ευτυχία τού να μην είσαι κομμουνιστής

Από το Lenin Reloaded 

Απαλλαγμένος από το επαχθές βάρος τού να δηλώνεις ανοιχτά την ιδεολογία σου, κυκλοφορείς άνετα σε κάθε περιβάλλον, συγχρωτιζόμενος με τους πάντες (η κοινωνικότητα έχει πολλά πρακτικά πλεονεκτήματα!), και δηλώνοντας "ευαισθητοποιημένος πολίτης", "κριτικό πνεύμα", άνθρωπος "της αριστεράς", "προοδευτικός", ή τίποτε απολύτως, γιατί είναι αυταπόδεικτο ότι μιλάς από θέση ηθικής ισχύος. Στο κάτω-κάτω, δεν είσαι κομμουνιστής --ή μάλλον είσαι και αυτό, αλλά στον ιδανικό κόσμο που έχεις ήδη ολοκληρώσει μες στο μυαλό σου, εκεί που μόνο εσύ θα είσαι κομμουνιστής-- και κανείς δεν δικαιούται να σου ζητά λογαριασμό για το τι είσαι.