Τι συμβαίνει στη Συρία;

Το αναδημοσιεύω απο sibilla-gr . Το άρθρο είναι απο τα χριστούγεννα του '11, αλλά το ξαναβάζω αφού η περιπέτεια της Συρίας συνεχίζεται, για να μην ξεχνίομαστε.

 

Μαχητές του "Συριακού Απελευθερωτικού Στρατού" δείχνουν τις παλιές τους κάρτες της Κρατικής Ασφάλειας για να δείξουν οτι δεν "είναι τρομοκράτες"

(ΑBC, 17/12/2011)

Ποιοι είναι αυτοί οι «αντάρτες» Σύριοι που αγωνίζονται για «δημοκρατία» και «ανθρώπινα δικαιώματα», αλλά είναι Λίβυοι;

Οι BRICS σε αναζήτηση μιας νέας παγκόσμιας «ισορροπίας»

Από την πρόσφατη συνάντηση της οργάνωσης στην Κίνα

Η «αρχιτεκτονική» των διεθνών σχέσεων τις τελευταίες δύο δεκαετίες «γεννοβολά» συνεχώς νέες διακρατικές ενώσεις κι οργανώσεις με υψηλές ταχύτητες. Οχι τυχαία, αφού η διαπάλη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τα μερίδια των αγορών, για τις πηγές ενέργειας και τους δρόμους μεταφοράς τους ανασυνθέτει διεθνείς συμμαχίες, μέσα στο φόντο που δημιουργεί η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Μια κρίση, που είχε το χαρακτηριστικό να εκδηλωθεί συγχρονισμένα σε μεγάλες ιμπεριαλιστικές χώρες και συνοδεύεται από την τάση αλλαγής του συσχετισμού δύναμης στην «κορυφή» της ιμπεριαλιστικής «πυραμίδας».

Μια συνεντευξη του Ι.Β Σταλιν στον Η. G. Wells

 Οταν πρωτοδημοσιεύθηκε η συνέντευξη που ακολουθεί (27 Οκτωβρίου 1934) είχε τον τίτλο «Μια συζήτηση ανάμεσα στον Στάλιν και στον Γουέλς». Αργότερα το κείμενο αυτό απετέλεσε αφορμή αντεγκλήσεων μεταξύ των διανοουμένων της Αριστεράς, οι οποίοι θεωρούσαν τον Στάλιν «εγωκεντρικό, φανατικό, δεσποτικό, άνθρωπο που ήθελε να μονοπωλήσει την εξουσία». Ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σο και ο Ερνεστ Τόλερ δημοσίευσαν μάλιστα τον εξής σχολιασμό: «Ο Στάλιν ακούει με προσοχή και σοβαρότητα όσα του λέει ο Γουέλς, απαντώντας με ακρίβεια στις ερωτήσεις του και θέτοντας το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων. Ο Γουέλς όμως φαίνεται να μην ακούει τον Στάλιν. Περιμένει υπομονετικά να σταματήσει να μιλάει ο Στάλιν για να πει τα δικά του. Δεν πήγε εκεί για να μάθει από τον Στάλιν αλλά για να τον διδάξει, καθώς φαίνεται». Ο Σο περιγράφει τον Στάλιν ως «πρώτης τάξεως ακροατή» και τον Γουέλς ως τον «χειρότερο ακροατή του κόσμου». Ο Τόλερ, από την πλευρά του, υποστήριξε ότι, σε αντίθεση με όσα συνέβαιναν στις φασιστικές χώρες, στην ΕΣΣΔ την εποχή εκείνη άνοιγε ο δρόμος για όλο και περισσότερες  πνευματικές ελευθερίες

Τα χέρια στις τσέπες του σαν δύο χειροβομβίδες

Louis-Adolphe Tessier, Le Chômage (Η ανεργία), 1886, 

musée des Beaux-Arts, Angers