ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΟΥ "ΕΥΡΩΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ"

Aπο το "δοκίμιο ιστοριας του ΚΚΕ, 1949 - 1968" (τομ. β, μερος πρωτο, σελ 88-92)

 

Ήδη αναφέρθηκε ότι από τη δεκαετία του 1940 αναπτύσσονταν αναθεωρητικές και οππορτουνιστικές θέσεις σε ΚΚ της Δυτικής Ευρώπης και της Αμερικής, οι οποίες συγκροτήθηκαν παραπέρα στις επόμενες δεκαετίες, ενώ μορφοποιήθηκαν στο ρεύμα του “ευρωκομμουνισμού” στη δεκαετία του 1970.

Ο όρος “ευρωκομμουνισμός” χρησιμοποιήθηκε μετά από τη διαμόρφωση του συγκεκριμένου αναθεωρητικού ρεύματος. Ως πιο πιθανό θεωρείται ότι τον όρο εισήγαγε ο Κροάτης δημοσιογράφος Frane Barbieri [1], που πρώτη φορά τον χρησιμοποίησε το 1975. Ο όρος έγινε στην ουσία αποδεκτός από το Ιταλικό ΚΚ, το Γαλλικό ΚΚ και το ΚΚ Ισπανίας στις κοινές διακηρύξεις τους (1975) και αργότερα στην Συνάντηση της Μαδρίτης (Μαρτης 1977).

Για την υιοθέτηση του όρου “ευρωκομμουνισμός” έγραψε το 1976 ο Σαντιάγκο Καρίλιο, ΓΓ της ΚΕ του Ισπανικού ΚΚ: "... Όσο δε βρίσκουμε καταλληλότερο όρο, ονομάζεται “ευρωκομμουνισμός”. [2]

Δικτατορία του προλεταριάτου - Λαϊκή Δημοκρατία- Σοσιαλισμός

μερικη αναδημοσιευση απο revolutionary democracy

Η Λαϊκή Δημοκρατία, μια μορφή πολιτικής οργάνωσης της κοινωνίας

A. Sobolev

Από μια διάλεξη σε συγκέντρωση της Επιτροπής Μόσχας και της Επιτροπής Περιφέρειας Μόσχας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (Μπολσεβικικού), που δημοσιεύτηκε στο Bolshevik, νo. 19, Οκτώβρης 1951, και αναδημοσιεύτηκε στο Communist Review του Λονδίνου, το Γενάρη του 1952

---

Ο Λένιν για το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα

αναδημοσιευση απο της γης οι κολασμενοι
 

Κάποτε κατηγορούσαν τους κομμουνιστές ως εχθρούς του έθνους

Σήμερα φαίνεται να είναι στη μόδα το αντίθετο, τους κατηγορούν ως εθνικιστές.

Γιατί; Επειδή καταγγέλουν τον ιμπεριαλισμό και τις επεμβάσεις του, επειδή πολεμούν την εξάρτηση και παλεύουν για εθνική ανεξαρτησία, επειδή στηρίζουν τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα.

Σε μεγάλος μέρος της αριστεράς υπάρχει σύγχυση επί του θέματος και υιοθετούνται αυτούσιες αυτές οι κατηγορίες, μερικές φορές μάλιστα με επίκληση του Λένιν.

Στην πραγματικότητα ο Λένιν και οι μπολσεβίκοι διέκριναν τους πολέμους σε δίκαιους και άδικους και πολεμούσαν τη γραμμή υπεράσπισης της πατρίδας μόνο στην πρώτη περίπτωση, όπως στην περίπτωση ενδοϊμπεριαλιστικού πολέμου. (Ντεφετισμός = επαναστατική ηττοπάθεια, η τακτική του να στρέφεσαι σε περίπτωση πολέμου ενάντια στην κυβέρνηση της δικής σου χώρας με στόχο την επαναστατική ανατροπή της. Την τακτική αυτή ακολούθησαν με επιτυχία οι μπολσεβίκοι κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και την Οκτωβριανή Επανάσταση).

Αντίθετα στην περίπτωση καταπιεσμένων εθνών, αποικιών, εξαρτημένων από τον ιμπεριαλισμό ο Λένιν πίστευε ότι ο πόλεμος υπεράσπισης της πατρίδας είναι δίκαιος και οι κομμουνιστές πρέπει να τον υποστηρίζουν χωρίς όρους.

Ακολουθεί μια συλλογή με αποσπάσματα απο γραπτά του γύρω απ' το θέμα:

Μια ενδιαφέρουσα ανταλλαγή απόψεων μεταξύ ΚΚΕ και Ενωμένης Αριστεράς Ισπανίας

Η επιστολή του ΚΚ Ισπανίας

«Ενωμένη Αριστερά - ΚΚ Ισπανίας

Προς την Αλέκα Παπαρήγα
Γενική Γραμματέα του ΚΚΕ

Μαδρίτη, 25η Νοέμβρη

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας και η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στη Βενεζουέλα

μεταφρασμενη αναδημοσιευση στα ελληνικα, απο Διεθνη Κομ.επ

Σε παλιοτερη δημοσιευση, ειχε μπει  η κριτικη του pcmlv σχετικα με τις διαδικασιες στην βενεζουελα. 

Στο παρακατω κειμενο του ΚΚΒ (που εχει προσχωρησει στο PSUV) επιχειρηται μια διαφορετικη προσεγγιση, πιο βαθια και αναλυτικη. Το κειμενο δεν εχει μεταφραστει ακομα στα ελληνικα απο την iccr αλλα το μετεφρασα γιατι ειναι αρκετα ενδιαφερον για οποιον θελει να μαθει μερικα πραγματα παραπανω για την κατασταση του κινηματος στη Βενεζουελα. Εχει αρκετο ενδιαφερον καποιος να τραβηξει παραλληλες αναμεσα στις δυο δημοσιευσεις και προσεγγισεις των δυο κκ της βενεζουελας συγκρινοντας ταυτοχρονα την κατασταση της βενεζουελας και της ελλαδας, τοσο  σε σχεση με τον ιμπεριαλισμο οσο και με τις εσωτερικες διεργασιες και προσεγγισεις.

Κομμουνιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας (ΚΚΒ)

Τμήμα διεθνούς πολιτικής.

Αντίο "αγαπημένη" ΕΕ...

Ενα πολυ ενδιαφερον κείμενο απο το Radio Collectiva

Όταν το 1997 είχαμε γράψει σε τοπική εφημερίδα των Χανίων ότι το επερχόμενο διευρωπαϊκό ECU (που τα επόμενα δύο χρόνια το 1999 μετονομάστηκε και αναβαθμίστηκε σε Ευρώ), είναι καραμπινάτη εξαγωγή του Γερμανικού κεφαλαίου με σκοπό την καταβύθιση αρχικά του Ιταλικού κεφαλαίου, αργότερα του Γαλλικού και της εργατικής δύναμης σε βάθος μιας τουλάχιστον δεκαετίας, πολλοί μας είχαν χαρακτηρίσει περιθωριακούς, δογματικούς και εκτός τόπου καιχρόνου με πρώτους τους συνασπισμένους .