Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Τι συμβαίνει στη Συρία;

Το αναδημοσιεύω απο sibilla-gr . Το άρθρο είναι απο τα χριστούγεννα του '11, αλλά το ξαναβάζω αφού η περιπέτεια της Συρίας συνεχίζεται, για να μην ξεχνίομαστε.
 



Μαχητές του "Συριακού Απελευθερωτικού Στρατού" δείχνουν τις παλιές τους κάρτες της Κρατικής Ασφάλειας για να δείξουν οτι δεν "είναι τρομοκράτες"

Ποιοι είναι αυτοί οι «αντάρτες» Σύριοι που αγωνίζονται για «δημοκρατία» και «ανθρώπινα δικαιώματα», αλλά είναι Λίβυοι;

Οι BRICS σε αναζήτηση μιας νέας παγκόσμιας «ισορροπίας»

Από την πρόσφατη συνάντηση της οργάνωσης στην Κίνα
Η «αρχιτεκτονική» των διεθνών σχέσεων τις τελευταίες δύο δεκαετίες «γεννοβολά» συνεχώς νέες διακρατικές ενώσεις κι οργανώσεις με υψηλές ταχύτητες. Οχι τυχαία, αφού η διαπάλη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τα μερίδια των αγορών, για τις πηγές ενέργειας και τους δρόμους μεταφοράς τους ανασυνθέτει διεθνείς συμμαχίες, μέσα στο φόντο που δημιουργεί η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Μια κρίση, που είχε το χαρακτηριστικό να εκδηλωθεί συγχρονισμένα σε μεγάλες ιμπεριαλιστικές χώρες και συνοδεύεται από την τάση αλλαγής του συσχετισμού δύναμης στην «κορυφή» της ιμπεριαλιστικής «πυραμίδας».

Μια συνεντευξη του Ι.Β Σταλιν στον Η. G. Wells

 Οταν πρωτοδημοσιεύθηκε η συνέντευξη που ακολουθεί (27 Οκτωβρίου 1934) είχε τον τίτλο «Μια συζήτηση ανάμεσα στον Στάλιν και στον Γουέλς». Αργότερα το κείμενο αυτό απετέλεσε αφορμή αντεγκλήσεων μεταξύ των διανοουμένων της Αριστεράς, οι οποίοι θεωρούσαν τον Στάλιν «εγωκεντρικό, φανατικό, δεσποτικό, άνθρωπο που ήθελε να μονοπωλήσει την εξουσία». Ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σο και ο Ερνεστ Τόλερ δημοσίευσαν μάλιστα τον εξής σχολιασμό: «Ο Στάλιν ακούει με προσοχή και σοβαρότητα όσα του λέει ο Γουέλς, απαντώντας με ακρίβεια στις ερωτήσεις του και θέτοντας το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων. Ο Γουέλς όμως φαίνεται να μην ακούει τον Στάλιν. Περιμένει υπομονετικά να σταματήσει να μιλάει ο Στάλιν για να πει τα δικά του. Δεν πήγε εκεί για να μάθει από τον Στάλιν αλλά για να τον διδάξει, καθώς φαίνεται». Ο Σο περιγράφει τον Στάλιν ως «πρώτης τάξεως ακροατή» και τον Γουέλς ως τον «χειρότερο ακροατή του κόσμου». Ο Τόλερ, από την πλευρά του, υποστήριξε ότι, σε αντίθεση με όσα συνέβαιναν στις φασιστικές χώρες, στην ΕΣΣΔ την εποχή εκείνη άνοιγε ο δρόμος για όλο και περισσότερες  πνευματικές ελευθερίες

Τα χέρια στις τσέπες του σαν δύο χειροβομβίδες

Louis-Adolphe Tessier, Le Chômage (Η ανεργία), 1886, 
musée des Beaux-Arts, Angers

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Β.Ι. ΛΕΝΙΝ - Αριστερισμός (κεφ E,Z) - Μια τυπική περίπτωση

Ο «ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ» ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ. 

ΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ – ΤΟ ΚΟΜΜΑ – Η ΤΑΞΗ – Η ΜΑΖΑ

Οι γερμανοί κομμουνιστές, για τους οποίους θα μιλήσουμε τώρα, δεν ονομάζουν τον εαυτό τους «αριστερούς», αλλά – αν δεν κάνω λάθος –«αντιπολίτευση αρχών». Από την ανάλυση, όμως, που θα ακολουθήσει, θα φανεί ότι παρουσιάζουν πέρα για πέρα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της «παιδικής αρρώστιας του αριστερισμού».






Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Το ΚΚΣΕ (μπ), το ΓΚΟΣΠΛΑΝ, και το ζήτημα της μετάβασης στην κομμουνιστική κοινωνία στη Σοβιετική Ένωση 1939-1953

Μεταφρασμένη αναδημοσίευση απο revolutionary democracy

τού Vijay Singh


Ο μαρξισμός αναγνωρίζει τον πρωταρχικό ρόλο της βιομηχανικής εργατικής τάξης στις δημοκρατικές και σοσιαλιστικές επαναστάσεις και κατά τη μετάβαση στην κομμουνιστική κοινωνία.

 Στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο ο Μαρξ και ο Ένγκελς αναφέρουν ότι από «όλες τις τάξεις που σήμερα βρίσκονται αντιμέτωπες με την αστική τάξη, μόνο το προλεταριάτο είναι μια πραγματικά επαναστατική τάξη. Οι άλλες τάξεις χάνονται κι εξαφανίζονται στο πρόσωπο της σύγχρονης βιομηχανίας: το προλεταριάτο είναι το πιο χαρακτηριστικό προϊόν της ». Ο Β.Ι Λένιν στο Ενα Μεγάλο Ξεκίνημα εξέφρασε τη μαρξιστική θέση ότι μόνο οι εργαζόμενοι των πόλεων και οι βιομηχανικοί εργάτες ήταν σε θέση να οδηγήσουν ολόκληρη την μάζα των εργαζόμενων και εκμεταλλευόμενων ανθρώπων στην ανατροπή του καπιταλισμού και στη δημιουργία του νέο σοσιαλιστικού συστήματος.